wo 16 november 2016

Kerk & Israël

Kerk & Israël: Een heet hangijzer in onze kerk
Hoe denkt u erover?
Het gaat om een belangrijke vraag over onze relatie tot het volk Israël. Als gemeente in Enschede maken wij deel uit van de Protestantse Kerk in Nederland.
In de Kerkorde van deze kerk staat o.a. (art. I/7): “De kerk is geroepen gestalte te geven aan haar onopgeefbare verbondenheid met het volk Israël.”
Maar wat is onopgeefbaar? Tot hoever strekt deze verbondenheid zich uit? Veel leden van onze kerk hebben moeite met dit thema. Vaak wordt direct gedacht aan de politieke situatie in het land Israël: de situatie op de Westbank, de koers van het huidige Israëlische kabinet, de afgebroken vredesonderhandelingen, achterstelling van de Palestijnen enz.
Maar gaat het (hoe ontzettend belangrijk deze zaken ook zijn) hier niet vooral om andere dingen? Al in haar allereerste artikel zegt onze Kerkorde dat “…wij als kerk delen in de aan Israël geschonken verwachting” (bedoeld wordt de komst van het Koninkrijk van God) en dat wij op dit punt “het gesprek met Israël zoeken met name wat betreft het verstaan van de Heilige Schrift”.
Belangrijk! Of moeten wij toch zeggen: het land Israël hoort tot de identiteit van het joodse volk; vooral na alles wat er gebeurd is in de Tweede Wereldoorlog?
Hoe is trouwens deze bepaling in onze Kerkorde gekomen? Moet deze worden gewijzigd of juist niet?