De Zeven Scheppingsdagen

De serie 'De Zeven Scheppingsdagen', ooit gemaakt voor de Oosterkerk, is te zien in de kerkenraadskamer van de Ontmoetingskerk. Bij deze schilderijen schreef de kunstenares, Wendela de Vries, indertijd de volgende toelichting.

                      
Gedurende een jaar heb ik heel intensief aan deze opdracht gewerkt en ik heb in deze periode veel nagedacht en gesproken over het ontstaan van de aarde. Het was heel moeilijk voor mij om op integere wijze ,,de hand van de Schepper" als het ware te verbeelden. Veel symbolen, bijvoorbeeld die voor vrede, liefde, geloof, zijn te vaak gebruikt. Zij zijn daarom in waarde niet meer zuiver. Iedereen herkent 

onmiddellijk het symbool voor liefde (een hart), maar na de herkenning is er niets dan een loze vorm die niemand aanzet tot een werkelijke beschouwing van de betekenis van het woord liefde.
Nu is het geenszins mijn bedoeling geweest nieuwe symbolen voor bestaande begrippen te introduceren. Ik heb geprobeerd om vanuit mijn achtergrond (herinneringen aan mijn jeugd in de tropen) 

een beeld-verhaal te maken over de eerste zeven dagen van de wereld. De geboorte en jeugd van de aarde, de kleur, de warmte, de ongereptheid en zintuiglijkheid van een kinderlijk 

geloof, het genieten van het bestaan. Dat heb ik willen laten zien.
Van augustus tot december 1983 heb ik gewerkt aan de voorbereiding en het ontwerp. 

Op 22 november 1983 heeft de kerkeraad met mijn ontwerpschetsen ingestemd, waarna met de feitelijke uitvoering kon worden begonnen. Van januari tot juni heb ik nagenoeg dag

elijks van 9.00 tot 17.00 uur en vaak ook 's avonds gewerkt, totaal dus ca. 125 dagen. Ik heb voor zeefdrukken gekozen omdat er op de akademie voor mij de mogelijkheid is om dit te beoefenen en omdat de wijze van werken en het resultaat mij zeer bevredigt. Het is erg arbeidsintensief, maar de 

afwisseling van de vele technische handelingen met het uitbeelden van mijn ideeën houdt mij in evenwicht.
Zeefdruk is op het moment de belangrijkste "doordrukmethode".

In eenvoudige vorm bestaat de drukvorm uit een houten raam waarop trommelstrak een zeer fijn gaas is gespannen. Het gaas is gedeeltelijk dichtgemaakt met een speciale lak. De delen van het gaas die niet afgedekt zijn vormen de drukkende delen. In het drukraam wordt de inkt (is meer een soort verf) gegoten. Met een wisser, een z.g. rakel, wordt de inkt door de open delen op het materiaal (in dit geval hout) gestreken. Voor iedere kleur wordt apart een raam geprepareerd. Zeefdrukken is eigenlijk een vorm van sjabloneren.

Wendela de Vries - juni 1984