Aan de hand van de dramatische ‘Mattheüs Passie’  van Johann Sebastiaan Bach onderzoekt het duo de kracht van de kwetsbaarheid. Het lijden, de spiritualiteit, de opoffering, dat alles openbaart zich in het sensuele lichaam van Emico Creco,  alsook in de stevige klanken van de piano en de melancholieke timbres van de accordeon.
Creco heeft het talent het podium onder spanning te zetten. Franck Krawzcyk is een ster in het orgineel wisselen van tempo. Beiden zijn aan elkaar gewaagd.
Het stuk bestaat uit zeven delen. Telkens benoemd door één van de 7 Noodzakelijkheden

INLEIDING DOOR MEREL HEERING, ARTISTIC ASSISTANT PC BIJ ICKAMSTERDAM

EMIO GRECO EN PIETER C. SCHOLTEN
Emio Greco (IT) volgde zijn dansopleiding aan het Centre de Danse International Rosella Hightower in Cannes, en begon zijn danscarriere bij het Ballet Antibes Cote d’Azur, onder leiding van Patrick Tridon. Van 1993 tot 1996 danste Greco in het werk van beeldend kunstenaar en regisseur Jan Fabre en van 1996 tot 1998 werkte hij aan verschillende producties samen met de Japanse choreograaf Saburo Teshigawara.
(NL) studeerde drama en regisseerde aanvankelijk theatervoorstellingen over historische personages zoals Oscar Wilde, Yukio Mishima en Pier Paolo Pasolini. Hij werkte met verschillende choreografen als dansdramaturg.
In 1995 ontwikkelde hij de Dance Instants, korte ‘work-in-progress’ projecten voor choreografen en dansers. Voor beide kunstenaars is de zoektocht naar een nieuwe dramaturgie van het lichaam een belangrijke drijfveer.

7 NOODZAKELIJKHEDEN
In 1996 schrijven Emio Greco en Pieter C. Scholten hun artistieke manifest Les sept nécessités. Dit ‘dogma’, waarvan de titels in het Frans zijn “omdat Il faut que... zoveel sterker noodzakelijkheid uitdrukt”, is een poging dans in begrippen te vatten. Met het manifest leggen zij de basis voor een danstaal die teruggaat tot de innerlijke noodzaak van het dansende lichaam, een innerlijk besef van tijd en ruimte dat in het diepe geheugen van het lichaam ligt opgeslagen. Dit manifest heeft aan actualiteit en zeggingskracht tot op heden niets ingeboet en dient nog steeds als inspiratiebron voor een gestage ontwikkeling en verdieping van het werk.
1. Il faut que je vous dise que mon corps est curieux de tout et moi: je suis mon corps
Het is noodzakelijk voor mij u te zeggen dat mijn lichaam nieuwsgierig is naar alles en dat ik mijn lichaam ben
2. Il faut que je vous dise que je ne suis pas seul
Het is noodzakelijk voor mij u te zeggen dat ik niet alleen ben
3. Il faut que je vous dise que je peux contrôler mon corps et en même temps jouer avec lui
Het is noodzakelijk voor mij u te zeggen dat ik mijn lichaam kan beheersen en er tegelijkertijd mee kan spelen
4. Il faut que je vous dise que mon corps m’échappe
Het is noodzakelijk voor mij u te zeggen dat mijn lichaam mij ontglipt
5. Il faut que je vous dise que je peux multiplier mon corps
Het is noodzakelijk voor mij u te zeggen dat ik mijn lichaam kan vermenigvuldigen
6. Il faut que je vous dise qu’il faut que vous tourniez la tête
Het is noodzakelijk voor mij u te zeggen dat u het gezicht moet afwenden
7. Il faut que je vous dise que je vous abandonne et que je vous laisse ma statue
Het is noodzakelijk voor mij u te zeggen dat ik u ga verlaten en dat ik u mijn beeld nalaat
http://www.ickamsterdam.com/a-358/manifest/